Fibromyalgie te wijten aan afwijkingen van bloeddebiet hersenen

Hoop voor patiënten met fibromyalgie. Volgens een Spaanse studie bij een klein aantal patiënten zouden cerebrovasculaire afwijkingen ten grondslag liggen aan fibromyalgie. Als hun resultaten zouden worden bevestigd bij een groter aantal patiënten, denken vorsers van de polytechnische universiteit van Valencia dat een behandeling van die afwijkingen bepaalde symptomen van fibromyalgie zou kunnen verminderen.

De wetenschappers hebben een transcraniaal doppleronderzoek van de hersenen uitgevoerd bij 15 vrouwen met fibromyalgie en 15 gezonde vrouwen. Dat is een niet-invasief diagnostisch ultratonenonderzoek dat veranderingen van de hersendoorbloeding analyseert door meting van de bloedstroomsnelheid in de grote vaten van de twee hersenhemisferen.

Het onderzoek werd uitgevoerd gedurende vijf minuten in rust met de ogen toe. Zo hebben ze een verminderde doorbloeding van de hersenen vastgesteld bij de patiënten met fibromyalgie, vooral in de linkerhemisfeer, maar ook significant hogere niveaus van depressie en angst en significant hogere pijnscores dan bij de gezonde controlepersonen.

De auteurs veronderstellen dat afwijkingen van de hersendoorbloeding de pijnsymptomen en de emotionele stoornissen van de ziekte zouden kunnen verklaren. Dat strookt met de bevindingen van eerdere studies, die een verband hebben aangetoond tussen negatieve emotionele factoren en activering van de hersenzones die gerelateerd zijn aan pijn.

(referentie: PLoS ONE, 12 juli 2017, DOI: 10.1371/journal.pone.0180253)

“Een les anatomie”, 500 jaar geschiedenis van de Geneeskunde

21.06.2017 > 17.09.2017

De geneeskunde beoefenen en er gebruik van maken is meer dan het louter toepassen van technieken; het is geconfronteerd worden met de meest fundamentele vragen die de mens al vanaf het begin bezighouden, want ziekte, lijden en dood zijn nu eenmaal onlosmakelijk verbonden met zijn bestaan; het is stuiten op wezenlijke filosofische en religieuze kwesties, plaatst arts en patiënt voor vaak zware, ethische problemen en roept tegengestelde verlangens in hen op.

Die eeuwige vragen zijn vanouds – en in een enorme diversiteit – in de kunst geïllustreerd. Gebeurde dat niet via drama of ironie, dan met een pedagogische inslag of via anekdotes, schoonheid, en zelfs gruwel.

De tentoonstelling “Een les Anatomie – 500 jaar geschiedenis van de Geneeskunde” brengt een uniek geheel van zowat 120 oude en hedendaagse kunstwerken die als geen ander onze houding tegenover de kwetsbaarheid van ons bestaan tonen.

Van 21 juni tot 17 september 2017. Een coproductie van het Centre International d’Art et Culture (CIAC) van de Stad Luik, het Centre wallon d’Art Contemporain en het CHU van Luik. In het kader van de 30ste verjaardag van het CHU van Luik.

Zorg voor patiënten met facialisparese

Het UZA facial palsy team organiseerde op 18 feb. 17 een symposium over het beleid bij facialisparese. Welke therapeutische opties bestaan er ? Wat is het belang van revalidatie ?

De keynote spreker was Charles Ndukan, een Brits plastisch chirurg die zich in de behandeling van patiënten met facialisparese heeft gespecialiseerd.

Hij belichtte de niet-chirurgische opties bij een blijvende aangezichtsverlamming.

Het reconstrueren van de lach en het sluiten van de ogen hebben een grote impact op het psychisch welbevinden en de levenskwaliteit van de patiënt.

Als ‘First Aid’ wordt er transparante tape gedurende de ganse dag aangelegd thv de mond en het oog, wat een verbetering van 60% geeft. Verder is het ook belangrijk om de spieren aan de niet-aangedane zijde te stretchen.  Aan de aangedane zijde dient er een Levator stretch te gebeuren (ooglidstretch), het oog passief te sluiten en aan te houden (place en hold) en in deze positie mini oogknippen te doen (mini hold eyes blink).

Buiten de stretch dient er ook mimiektraining worden gedaan vóór de spiegel. De oefeningen kunnen bilateraal gebeuren en ook enkel aan de niet-aangedane zijde (delinking exercises).

Gezien het gegeven dat een zenuw 1 mm per dag herstelt en dat de afstand van het oor naar de mond ongeveer 14 cm bedraagt, dient de therapie 6 maanden volgehouden.

De oefeningen dienen dagelijks uitgevoerd, liefst op hetzelfde tijdstip, en gedurende 10 tot 30 minuten. Het kan bijvoorbeeld ’s ochtends na het tanden poetsen vóór de spiegel.

Om synkinesie te vermijden moeten het steeds kleine bewegingen zijn. Krachtoefeningen en elektrostimulatie zijn daarom eveneens niet aangewezen.

Bij behandeling met Botuline toxine bij contralaterale hyperkinesie moet er ook oefentherapie worden toegepast.

Mogelijk verband tussen chronische vermoeidheid en een verstoring van de darmflora

Een Britse studie (1) heeft aangetoond dat patiënten met het chronischevermoeidheidssyndroom meer angst en stress ervaren, de neiging hebben om hun emoties te verbergen en te zwijgen over hun symptomen, en tot slot een vlucht- of ontkenningsgedrag aannemen bij stress. Een andere, Amerikaanse, studie (2) toont dan weer aan dat het syndroom mogelijk verband houdt met een ontregeling van de darmflora.

Biologen van de Cornell University kwamen op het idee om de darmen te onderzoeken omdat de patiënten vaak klagen over gastro-intestinale pijn en stoornissen. Ze voerden een DNA-sequencing uit van de darmflora van 48 patiënten met chronische vermoeidheid en vergeleken de resultaten met die van 39 gezonde controlepersonen.

Hun analyse toont aan dat het microbioom van de patiënten algemeen genomen veel minder divers is, maar ook dat de bacteriën die het talrijkst zijn bij die patiënten zogenaamde pro-inflammatoire bacteriën zijn, terwijl de anti-inflammatoire soorten minder aanwezig zijn. Dat is ook het geval bij andere aandoeningen zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa.

De onderzoekers stelden ook vast dat de getroffen patiënten specifieke ontstekingmarkers in hun bloed hadden. Dat wijst op een permeabiliteit van de darmen die ertoe leidt dat er bacteriën in de bloedbaan terechtkomen, wat een immuunrespons uitlokt en de symptomen verergert.

Die resultaten bevestigen dat de oorzaak van deze aandoening lichamelijk is, en niet psychologisch. De wetenschappers weten echter niet of het verstoorde bacteriële evenwicht een oorzaak of een gevolg is van de aandoening.

(referenties:(1) Health Psychology, 16 mei 2016, DOI: 10.1037/hea0000341, (2) Microbiome, 23 juni 2016, DOI: 10.1186/s40168-016-0171-4)

Patellofemorale klachten

Op 6 oktober was prof. Bellemans en collega Maarten Thysen te gast. De nieuwste inzichten in deze problematiek werden belicht met de recentste richtlijnen betreffende de kinesitherapeutische behandeling.

De talrijke aanwezigen (een recordaantal) kregen een toppresentatie voorgeschoteld.  Wilt u deze herbekijken, stuur gerust een mail naar danny@kklandvanaalst.be. (De ppt kon niet via een link gedeeld worden wegens http-fout).

Zodra de voordracht van collega Maarten Thysen beschikbaar is, zal u ze eveneens kunnen aanvragen.

 

Stamcellen verminderen gevolgen van CVA

De opvatting dat hersenbeschadiging onomkeerbaar is komt op losse schroeven te staan door de resultaten van een klinische fase I-studie die door de universiteit van Standford is uitgevoerd bij 18 patiënten van gemiddeld 61 jaar oud die 6 maanden tot 3 jaar voor de ingreep een CVA hadden doorgemaakt. Ze vertoonden allen letsels in de hersenzones die instaan voor de motorische functies en meerderen van hen konden niet meer lopen, terwijl anderen hun armen niet meer konden bewegen.

© AK

Sinds de jaren 2000 is er heel wat onderzoek uitgevoerd naar het herstel van hersenletsels na een CVA met behulp van stamcellen. Binnen datzelfde kader injecteerde ook het team van prof. Gary Steinberg een cocktail van mesenchymcellen rechtstreeks in het beschadigde hersenweefsel van de 18 patiënten. De cellen waren genetisch gewijzigd zodat ze zich konden differentiëren tot zenuwcellen. Dat type van cellen wordt het vaakst gebruikt omdat ze geen immunosuppressieve behandeling vereisen en de veiligheidsgegevens geruststellend zijn.

In de weken na de chirurgische ingreep verbeterde de neurologische toestand van de patiënten op objectieve wijze. Na een jaar werd een verbetering van het motorische deficit gezien zonder noemenswaardige complicaties. Sommige patiënten konden opnieuw hun armen gebruiken en een man van 71 jaar die een rolstoel gebruikte kon zelfs weer lopen.

Die ongeziene resultaten vormen een belangrijke stap in de regeneratieve geneeskunde. Aangezien het een kleine studie betrof, is het team van Stanford aan een nieuwe gerandomiseerde studie gestart met 156 patiënten.

(referentie: Stroke, 2 juni 2016, doi: 10.1161/STROKEAHA.116.012995)

Ziekte van Parkinson

presentatie Wim De Wilde Parkinson 12 mei 2016

presentatie ziekte van Parkinson dr Eva Verhellen

Op 12 mei ll. werd de neurologische achtergrond van deze hersenaandoening duidelijk naar voor gebracht door dr. Eva Verhellen, werkzaam in het Aalsters stedelijk ziekenhuis.

Collega Wim de Wilde, praktijkassistent in de universiteit Gent en zelfstandig kinesitherapeut, deed ons aan den lijve ondervinden welke de meest effectieve oefeningen zijn bij deze patiënten.

Een uiterst geslaagde operatie met een uiterst tevreden publiek.

De presentaties kunnen op aanvraag (danny@kklandvanaalst.be) worden verkregen.

Neem een kijkje op ‘Navorming-jaarprogramma’ en kruis de data alvast aan in uw agenda ! Het wordt zeker de moeite waard dit jaar !!

Zoals vermeld op de pagina ‘LOKK’s – Peer review’ kan u reageren mocht u interesse hebben in één van de onderwerpen.

Op de PE-kalender zijn er uiteraard nog meerdere mogelijkheden om in discussie/overleg te gaan met collega’s om elkaars standpunt te leren kennen en bij te leren. Gezien er financiële vergoeding komt bij het behalen van de kwaliteitsnormen wordt het dit jaar aantrekkelijker !